oýun

1) Oýnalýan zatlaryň görnüşi, ýoly.

∙ Olar ör oýunlarynyň gyzgalaňy bilen daş töwerekden gopgun tursa-da duýmaýarlar. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

∙ Oýun bir, maza iki. (Nakyl)

2) Teatr Sahnada oýnalýan tomaşa, spektakl.

∙ Men dün «Zöhre-Tahyr» oýnuny gördüm.

3) Degişme, bälçireşme.

∙ Size oýun gerek. («Bahar»)

∙ Seniň çynyňmy ýa-da oýun edýärmiň. (G. Muhtarow, G. Seýitliýew, Çopanogly)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli sese başlanýan goşulma goşulanda, ikinji bogundaky dar u çekimlisi düşürilip ýazylýar.

Menlik ýöňkemaniň -um, -umyz, senlik ýöňkemäniň -uň, -uňyz goşulmalary goşulýar.

Meselem oýun - oýnum, oýnuň, oýny.

◊ başyňa oýun getirmek — Her hili aldawlara duçar etmek, her hili pyrryldak etmek.

◊ oýun götermek — Degişmede gaty görmezligi başarmak, oýna çydamak.

∙ Edilen oýny götermek.

◊ oýunlyga salmak — Degişmä salyp diýjegiňi diýmek, aýtjagyňy aýtmak.

∙ Agronom oýunlyga salyp, bu ikisine degdi. («Sowet edebiýaty» žurnaly)